Odzwierciedlanie kolejnych wymiarów przestrzeni nie jest sprawą łatwą, o czym przekonywali się prekursorzy tworzący sprzęty cyfrowe. Skanowanie 3D w przyjazny sposób usprawnia pracę grafikom, designerom, ale także pracującym w placówkach muzealniczych czy medycznych. Dzięki tym sprzętom możemy porównać wydruk 3d z tym zwykłym, który wyszedł z dwuwymiarowej drukarki. Różnice będą kolosalne.Skanowanie 3d (tzw. skanowanie fotogrametryczne: przeprowadza się na dwa sposoby. Pierwszy z nich to metoda bez dotyku, najczęściej praktykowana przez puszczanie ze sprzętu na przedmiot skanowania wiązki lasera. Poza tym sposobem zdarza się też wykorzystanie innych metod, jak światła strukturalnego, które spotkać można na wizji, przy kręceniu materiału filmowego. Gabaryty skanerów są w ten sposób robione by wiązki laserów i świateł w możliwie najlepszy sposób wychwytywały wszystkie cząstki skanowanej materii. Często zdarza się też, że skanery z funkcją trójwymiarowego odbijania posiadają funkcję skanowania HD. W metodzie stykowej sprawa wygląda trochę bardziej skomplikowanie. Tutaj obiekt skanowany musi być przyłożony do głowicy maszyny. Skanowanie na styk stosowane jest też m.in. w maszynach pomiarowych w przemyśle (do współrzędnych map) czy obrabiarek CNC.Druk sitodruk maszyny w trójwymiarze jest także ważnym i znaczącym przeskokiem technicznym. Pomiary 3d i druki to przede wszystkim preferencje szczególnie zdolnych grafików i technologów w sektorze produkcyjnym – od aut po produkcję stolarki. Większy koncern i możliwości tym większe prawdopodobieństwo operowania sprzętami wysokiej jakości, także drukującymi i skanującymi 3d. Wraz z rzeczami drukowanymi w trójwymiarze ważna jest przestrzeń pod wydruk 3D. W odróżnieniu od tradycyjnych drukarek, wersje drukujące trójwymiar na papierze posiadają od kilkudziesięciu do kilkudziesięciu tysięcy centymetrów sześciennych przestrzeni komory roboczej. Kto by kiedyś pomyślał, że wydrukujemy na kartce przestrzenny obiekt?